Σύνοδος Αόρατων Επιθυμιών


Το καλοκαίρι του 2014 η Σύνοδος Αόρατων Επιθυμιών έδρασε στην πόλη της Λευκωσίας... Κύριος άξονας το gentrification της παλιάς πόλης. Οι δράσεις περιελάμβαναν συζητήσεις, παρεμβάσεις σε εκδηλώσεις και σε δημόσιους χώρους καθώς και προσωρινή κατάληψη ενός εγκαταλελλειμένου κτιρίου στο οποίο οργανώθηκε έκθεση φωτογραφιών και προβολή σχετικών μικρών ταινιών και συζήτηση για το gentrification.

8 Ιουλίου 2020, Λευκωσία

«Κατεβαίνω την οδό Τρικούπη. Κοντοστέκομαι. Στα αριστερά μου το μπαλκόνι που κάποτε πίναμε καφέ με την Αράφα. ‘Εχουν περάσει χρόνια που όλοι οι φίλοι μέναμε σε αυτές τις γειτονιές. Στα δεξια, σε ένα πεζούλι, βλέπω κάποιους μπάτσους να βάζουν πρόστιμο σε δύο παιδιά επειδή πίνουν μπύρα. Αναγνωρίζω τον ένα μπάτσο από την επιχείρηση σκούπας μεταναστών που μου κόστισε 3 μήνες φυλάκιση στη Μεννόγεια. Συνεχίζω. Όλα τα κτήρια είναι καθαρά και ανακαινισμένα ενώ τα παραδοσιακά πουτανόμπαρα είναι στη θέση τους. Αναγνωρίζω τη Κατερίνα μέσα από τους πυκνούς καπνούς. Η περιοχή δεν μυρίζει πια κάρυ, η χλωρίνη με ζαλίζει. Βρωμάει αποστείρωση. Περνώ από μια γκαλερύ. Έχει έκθεση τεχνης δρόμου. Μοιάζει με τα κομμάτια που πολλά παιδιά στόλιζαν τυχαιές γωνιές της παλιάς πόλης. Θέλω να τα δω από κοντά. Δεν έχω 5 ευρώ για την είσοδο. Ανατενίζω τα προσεγμένα μουστάκια, κάτω από μανιασμένα από την καφείνη βλέμματα. Αποχωρώ.»

Τούτη η περιγραφή εννα μπορούσε κάλλιστα να αποτυπώνει το μέλλον της παλιάς Λευκωσίας αλλά τζιαι ούλλου του κέντρου δεδομένου των αλλαγών των τελευταίων θκυό-τριών χρόνων. Η διαδικασία ανάπλασης του κέντρου εν ήδη προχωρημένη τζιαι τα αποτελέσματα της εμφανή. Ο δημόσιος χώρος συρρικνώνεται, η χρήση των χώρων (δημόσιων τζιαι ιδιωτικών) προορίζεται σε τεράστιο βαθμό σε κερδοσκοπικές μπίζινες αποτρέποντας άλλες χρήσεις που ξεφευκουν που την εμπορική νορμα, το δίπολο παραγωγής-κατανάλωσης τζιαι τις χρηματικές σχέσεις που αναπαράγουν. Μέσα σε τούντο πλαίσιο εμφανίζεται τζιαι το παράδοξο του πράματος, πως μινίσκουν κτήρια οφτζιερα επειδή στην παρούσα φάση η χρήση τους εννεν επικερδείς ενώ παράλληλα έσιει άτομα που εν μπορούν να καλύψουν τις στεγαστικές τους ή άλλες ανάγκες. Οι αβέρτα επενδύσεις εν σε αντίθεση, όπως εφάνηκε, με τον ελεύθερο δημόσιο χώρο, την ξεκούραση των κατοίκων, την πολυμορφία τζιαι οποιαδήποτε μορφή έκφρασης που εν εμπίπτουν στα πλαίσια τους.

Το παρόν εγχείρημα γεννιέται που την ανάγκη για αντίδραση τζιαι έκφραση πολιτικού λόγου σε σχέση με το τι γίνεται. Ως συνέχεια τζιαι μέρος των δράσεων για τζιαι μέσα στην πόλη έχουμε ως σκοπό την διεκδίκηση χώρων, χρόνων τζιαι σχέσεων ως αυτούσια πολιτική πράξη. Διεξάγουμε τουντο εγχείρημα,αντιιεραρχικά τζιαι αδιαμεσολάβητα, μέσα που ένα μπαράζ ανοικτών παρεμβάσεων που να διεκδικούν αλλά τζιαι να διευκολύνουν την ανάδυση άλλων κοινωνικών ανυσηχιών τζιαι την δημιουργία ανατρεπτικών καταστάσεων. Βασικά, σκέφτου την πρώτη παράγραφο νάκκο διαφορετικα.

«Κατεβαίνω την οδό Τρικούπη. Η Αράφα σιεαιρετά με που το μπαλκόνι της τζαι καλεί με στη συλλογική κουζίνα. Την προσοχή μου τραβά μια παρέα ατόμων που χλευάζει τους θαμώνες στις μπυραριες-σωματεμπορίας. Στρίφκω στην Άρεως, θκυό κοπέλες βάφουν τον τοίχο του όφτζιερου παρκινγκ ενώ ένας τρίτος θωρεί για μπάτσους. Θκιαβάζω “Refugees Welcome”. Παρακάτω, θωρώ μιαν ομάδα ατομων στην ταράτσα ενώς κτηρίου που θυμούμε πως ήταν ετοιμόρροπο τζιαι εγκαταλελημένο. Η αφίσα στην είσοδο ενημερώνει με για μια συναυλία για αύριο το απόγευμα. Συνεχίζω τον περίπατο. Πλέον μπορώ να διασχίσω ούλλη την Έρμου, μέσα που το πάρκου που παλιά ήταν η πράσινη γραμμή. Διάφοροι γειτόνοι καθουνται τζιαι πίνουν τον καφέ τους.