Νάντη-Γαλλία: αγώνας ενάντια στο αεροδρόμιο και τον κόσμο του
Ένας αγώνας που διαρκεί για χρόνια ενάντια στην κατασκευή ενός δεύτερου αεροδρομίου στη Νάντη, ενάντια στην καταστροφή γεωργικής γης για το κέρδος, ενάντια στην πολυεθνική Vinci, ενάντια στο καπιταλισμό και τον κόσμο του.
Ιστορικό
Κοντά στη Νάντη στη Γαλλία βρίσκεται ένα νέο "Γαλατικό" χωριό και φέρει το όνομα Notre Dames Des Landes. Μια περιοχή γύρω στα 2000 εκτάρια αγροτικής γης και δάσους που εδώ και 40 χρόνια οι εκάστοτε κυβερνήσεις της Γαλλίας προσπαθούν να εκμεταλλευτούν και να “αναπτύξουν”. Το σχέδιο είναι η κατασκευή ενός δεύτερου αεροδρομίου στην περιοχή της Νάντης για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της πολυεθνικής Vinci, μια εταιρεία φημισμένη για την καταστροφή γης.
Τα τελευταία χρόνια υπήρξαν διάφορες διαμαρτυρίες χωρίς όμως κάποια επιτυχία. Η ανάγκη για μια πιο ριζοσπαστική δράση δημιούργησε την πρώτη κατάληψη της περιοχής, τον Μάη του 2011. Για τους πολιτικούς και την Vinci η περιοχή ονομαζόταν “Ζώνη Ειδικής Ανάπτυξης” (Zone d’Améngement Différé) και για τους ακτιβιστές “Ζώνη για Προστασία” (Zone A Défendre). Κάπως έτσι ξεκίνησε ένας τεράστιος αγώνας ακτιβιστών και αγρότων για να αποτρέψουν την τσιμεντοποίηση της περιοχής.
Μέχρι τον Οκτώβρη του 2012 μπορούσε κανείς να πάει στην ZAD και να δει τις 30 καταλήψεις που απλώνονταν στα 2000 εκτάρια γης, να επισκεφτεί το φούρνο που έφτιαχναν οργανικό φαγητό, την ανεμογεννήτρια για ενέργεια, τα πολυάριθμα δεντρόσπιτα και να συμμετέχει στα διάφορα εργαστήρια αναρρίχησης, πλεξίματος, γεωργίας κλπ. Το σημαντικότερο ήταν ότι οι ανθρώποι αυτοί κρατούσαν την περιοχή ζωντανή και πρότασσαν ένα άλλο μοντέλο διαβίωσης πέραν του καπιταλισμού και της κατανάλωσης.
Στις 16 Οκτωβρίου ξεκινά η επιχείρηση “Σέζαρ”. Η ώρα 6 το πρωί πάνω απο 1000 μπάτσοι έφτασαν στην περιοχή και κατέστρεψαν 7 καταλήψεις, με πρόφαση τα ναρκωτικά. Έκαψαν δεντρόσπιτα, συνέλαβαν ακτιβιστές και “προστάτεψαν” τη γη όπως είχε διατάξει η Vinci. Τότε δεν υπήρχε καμία προετοιμασία αντίδρασης των ακτιβιστών και παρά την αλληλεγγύη των κατοίκων σε πολλές περιοχές στη Γαλλία (έστελναν χρήματα, ρούχα, φαγητό) τα στρουμφάκια και οι μπουλντόζες διέλυσαν σιγά-σιγά τα πάντα και το όνειρο φαινόταν ότι είχε τελειώσει. Δυστυχώς για τη κυβέρνηση και την εταιρεία αυτό ήταν μόνο η αρχή.
Στις 17 Νοεμβρίου ανακοινώνεται ανακατάληψη. Τα ΜΜΕ ξεκίνησαν την προπαγάνδα εναντίον των καταλήψεων, οι μπάτσοι προχώρησαν σε μερικές συλλήψεις για να δημιουργήσουν το κλίμα φόβου και δεν γίνεται καμία αναφορά στις 18 διαδηλώσεις στις διάφορες πόλεις της Γαλλίας. Το πρωί, γύρω στις 9 στις 17 Νοέμβρη, ο κόσμος που είχε μαζεφτεί ήταν μερικές εκατοντάδες. Αριθμός καθόλου ενθαρρυντικός. Στις άλλες πόλεις τις Γαλλίας οι διαδηλώσεις είχαν παλμό και συμμετοχή.
Μπορεί να άργησαν λίγο όμως μέχρι τις 11 ο αριθμός στη ZAD έφτασε τους 40.000. Οι διαδηλωτές έφτασαν στην περιοχή με 400 τρακτέρ για να μπλοκάρουν τους δρόμους, με καμιόνια γεμάτα ξύλα και εργαλεία για να ξανακτίσουν τους κατεστραμένους καταυλισμούς των ακτιβιστών και μπόλικη διάθεση. Στα ΜΜΕ πανικός αφού δεν περιμέναν τέτοια συμμετοχή. Οι μπάτσοι απλά δεν τόλμησαν να πλησιάσουν το στρατό των “κλόουν” και στο τέλος της ημέρας είχαμε στη περιοχή μια κουζίνα, ένα μεγάλο κοινό χώρο και μικρά μικρά σπιτάκια για να μείνει ο κόσμος.
Για 2-3 μέρες στη ZAD επικρατούσε “ειρήνη”. Οι μπάτσοι εκμεταλλεύτηκαν για ακόμη μια φορά την έλλειψη οργάνωσης και στις 6 το πρωί επιτέθηκαν στην κατάληψη Rosier και την διέλυσαν. Αυτή τη φορά, όμως, στις υπόλοιπες οργανώθηκαν καλύτερα. Τα τρακτέρ σχημάτισαν κλοιό προστασίας και ξεκίνησε το αντάρτικο. Χημικά οι μπάτσοι, μολώτοβ, ξύλα και πέτρες οι ακτιβιστές. Σιγά-σιγά έφταναν οι ενισχύσεις από τα γύρω χωριά και την Νάντη και οι μπάτσοι αναγκάστηκαν να σκορπιστούν και στο τέλος να οπισθοχωρήσουν. Ήταν η πρώτη νίκη ενάντια στις δυνάμεις καταστολής και οι ακτιβιστές φρόντισαν να δημιουργήσουν οδοφράγματα με σταθερή και 24ωρη προστασία για να μην τους πιάσουν ποτέ ξανά εξ απροόπτου.
Την επόμενη μέρα οι μπάτσοι δοκίμασαν ξανά επίθεση αλλά οι 10.000 ακτιβιστές τους απώθησαν ξανάστέλλοντας ένα ηχυρό μήνυμα στο “σοσιαλιστικό” κόμμα της κυβέρνησης Ολάντ και στη Vinci.
Το σύνθημα “Αντίσταση παντού. Ενάντια στο αεροδρόμιο και το κόσμο του”.
Το σήμερα και το μέλλον
Αφού πέρασε λίγο καιρός ανταρτοπόλεμου, πλέον η ZAD βρίσκεται σε περίοδο ανακωχής. Οι μπάτσοι δεν φυτρώνουν εκεί που δεν τους σπέρνουν και πλέον οι ακτιβιστές επικεντρώνονται στην καλλιέργεια της γης και στη δημιουργία των απαραίτητων κατασκευών. Η επιχείρηση “Αστερίξ” πήρε μπρος. Στην περιοχή λειτουργεί συνεχώς πειρατικό ράδιο για ενημέρωση, κανάλι irc για άμεση επικοινωνία καθώς και ιστοσελίδα με ροή ειδήσεων. Κατα καιρούς, οι μπάτσοι προσπαθούν να ξαναεπιτεθούν, αλλά δεν τα καταφέρνουν.
Το καλοκαίρι οργανώθηκε τρίημερο φεστιβάλ και ανά τακτά χρονικά διαστήματα οι ακτιβιστές οργανώνουν ημερίδες για να φυτέψουν και να μαζέψουν κόσμο στην περιοχή, υπενθυμίζοντας ότι ο αγώνας δεν τελειώνει. Η αλληλεγγύη και η έμπρακτη βοήθεια φτάνει στην περιοχή από αρκετές πόλεις της Γαλλίας καθως και από άλλες χώρες.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι στην περιοχή ζουν μαζί ανθρώποι από διάφορες ομάδες και ιδεολογίες. Πασιφιστές, αναρχικοί, κομμουνιστές, οικολόγοι βρήκαν τη φόρμουλα να αφήσουν τις διαφορές τους, να φτιάξουν ένα χωριό αντίστασης στον καπιταλισμό και να συνδημιουργήσουν για την προστασία της γης από τα ανούσια, αντι-οικολογικά και χωρίς μέλλον σχέδια που φανερώνουν καθημερινά τον Homo Economicus των διαφόρων “σοσιαλιστικών” και “πράσινων” κομμάτων.
Ο αγώνας πλέον εξαπλώθηκε σε ολόκληρη τη Γαλλία. Στη Λυών γεννήθηκε μια ZAD ενάντια στην κατασκευή ενός δεύτερου σταδίου ποδοσφαίρου, στα σύνορα Γαλλίας-Ιταλίας μια ZAD γαλλοιταλική ενάντια σε μια νέα γραμμή τρένου που θα περνά από τα δάση κ.α
ZAD παντού, Αντίσταση και Σαμποτάζ.
Πληροφορίες για την ZAD: