Ιατρικό ανακοινωθέν για τους δύο απεργούς πείνας


Η ευθύνη στα χέρια του Υπουργού Εσωτερικών και του κυπριακού κράτους

Οι Αλληλέγγυοι/ες στους δύο απάτριδες πρόσφυγες από την Συρία, οι οποίοι πραγματοποιούν απεργία πείνας μπροστά από το Υπουργείο Εσωτερικών για 62 μέρες, δημοσιοποιούν την ιατρική γνωμάτευση που εκδόθηκε σήμερα, κατόπιν χθεσινής εξέτασης των απεργών πείνας.

Σύμφωνα με τον Ιατρό, Μάριο Ιερωνύμου, ο οποίος εξέτασε τους Αμντούλ Αλ Σατάρ και Μαχμούτ Χασάν:

«Εξέτασα σήμερα 26/6/15 τους 2 απεργούς πείνας στον χώρο απεργίας τους, έξω από την είσοδο του Υπουργείου Εσωτερικών. Ο Αμντούλ Αλ Σατάρ, 31 χρονών, βρίσκεται στην 61η ημέρα απεργίας πείνας. Έχει ήδη απολέσει το 27% του αρχικού σωματικού του βάρους και παρουσιάζει νευρολογική και γαστρεντερολογική συμπτωματολογία (ζάλη – πονοκεφάλους – εμετοί μετά από πόση νερού). Παρουσιάζει δε σημειολογία καταβολής του μυϊκού ιστού. Όλα τα παραπάνω οφείλονται στην πολυήμερη απεργία. Η κατάσταση του κρίνεται ως σοβαρή. Ο Μαχμούτ Χασάν, 31 χρονών, βρίσκεται στην 61η ημέρα απεργίας πείνας. Έχει ήδη απολέσει το 20% του αρχικού σωματικού του βάρους ενώ έχει νοσηλευτεί για καταβολή-κόπωση-ζάλη κατά την διάρκεια της απεργίας πείνας. Η κατάσταση του κρίνεται ως σοβαρή. Οι ασθενείς είναι σε καλή πνευματική κατάσταση, έχοντας σώας τας φρένας, ανησυχούν για την υγεία τους αλλά είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν και να κλιμακώσουν την απεργία. Έχουν ενημερωθεί για τους κινδύνους που ενέχει η απεργία πείνας. Ο αρμόδιος υπουργός (κ. Χάσικος) είναι ενημερωμένος για την απεργία. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν την κλινική εικόνα των απεργών, το ιδιαίτερα ζεστό κυπριακό καλοκαίρι και την ήδη επιβαρυμένη κατάσταση της υγείας τους, καλώ τους αρμόδιους θεσμούς να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες προς αποφυγή αρνητικών εξελίξεων» [1].

Οι Αλληλέγγυοι/ες στους δύο απάτριδες πρόσφυγες από την Συρία επισημαίνουν ότι οι συνάνθρωποί μας αυτοί πραγματοποιούν καθιστική διαμαρτυρία μπροστά από το Υπουργείο Εσωτερικών για 9 μήνες, ενώ ταυτόχρονα βρίσκονται στην 62η μέρα της απεργίας πείνας. Στο ενδιάμεσο μάλιστα όλων αυτών, οι δύο Κούρδοι από την Συρία πραγματοποίησαν απεργία δίψας για 5 μέρες, την οποία σταμάτησαν έπειτα από προσωπική δέσμευση του Υπουργού Εσωτερικών, για παραχώρηση υπηκοότητας (την οποία και δικαιούνται καθώς πληρούν όλα τα κριτήρια), η οποία όμως δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Οι Αλληλέγγυοι/ες στους δύο απάτριδες πρόσφυγες και απεργούς πείνας υπενθυμίζουν επίσης ότι «τον Οκτώβριο του 2014, μαζί με άλλους Κούρδους της Συρίας (Ajanib) ξεκίνησαν μια απεργία πείνας μπροστά από το Υπουργείο Εσωτερικών, με σκοπό να πιέσουν την κυβέρνηση να προχωρήσει με την εξέταση των αιτήσεων τους. Τον Δεκέμβριο του 2014 έλαβαν την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, η οποία τους παραχωρούσε επικουρική προστασία». Για τους απεργούς πείνας, «είναι απαράδεκτο και άδικο που δόθηκε επικουρική προστασία αντί καθεστώς αναγνωρισμένου πρόσφυγα, αφήνοντας τους έτσι να ζουν χωρίς αξιοπρέπεια και με αίσθημα μόνιμης ανασφάλειας, επειδή:

Η επικουρική προστασία δεν εγγυάται μια διαρκή λύση και ως εκ τούτου τους αφήνει στο φόβο μιας ενδεχόμενης επιστροφής πίσω στην Συρία και εκ νέου δίωξης τους εκεί.

Δεν έχουν ουσιαστικές ευκαιρίες ένταξης και ενεργούς συμμετοχής στην κοινωνία, με αποτέλεσμα να είναι αποκλεισμένοι και στο περιθώριο, ζώντας συνεχείς διακρίσεις, χωρίς να μπορούν να ξαναρχίσουν την ζωή τους εδώ στην Κύπρο.

Με αυτό το καθεστώς δεν τους παραχωρούνται ταξιδιωτικά έγγραφα αναγνωρισμένα από άλλες χώρες και εφόσον είναι απάτριδες Κούρδοι της Συρίας δεν έχουν καθόλου ταξιδιωτικά έγγραφα.

Με το καθεστώς επικουρικής προστασίας δεν τους παραχωρείται το δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης.

Τους αφήνει εγκλωβισμένους στην ανιθαγένειά τους, δεδομένου ότι δε έχουν ουσιαστική πρόσβαση στην ιθαγένεια λόγω των περιορισμένων πολιτικών πολιτογράφησης των Κυπριακών αρχών» [2].

Σε αυτό το πλαίσιο, οι δύο Κούρδοι απεργοί πείνας από την Συρία χρησιμοποιούν το μόνο όπλο που τους έχει απομείνει, το ίδιο το σώμα τους και την αξία που υποτίθεται ότι έχει η ανθρώπινη ζωή στην «πολιτισμένη Δύση», σ’ έναν αγώνα για το αυτονόητο: τη διασφάλιση των αναφαίρετων δικαιωμάτων τους και θεμελιωδών ελευθεριών τους. Γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους, στηρίζουμε τον αγώνα των δύο Κούρδων απεργών πείνας από τη Συρία, προτάσσοντας την αλληλεγγύη μας απέναντι στην υποκρισία των κρατών, τόσο της Κυπριακής Δημοκρατίας ειδικότερα όσο και της υπόλοιπης «Ευρώπης Φρούριο» γενικότερα. Αντιστεκόμαστε στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ανεργίας, της φτώχειας και της λιτότητας, στο πλαίσιο των οποίων οι μετανάστες/ριες και οι πρόσφυγες μετατρέπονται στα εξιλαστήρια θύματα μίας συστημικής κρίσης. Τέλος, οι Αλληλέγγυοι/ες στους απάτριδες πρόσφυγες τονίζουν ότι η κατάσταση της υγείας των δύο Κούρδων απεργών πείνας από τη Συρία χαρακτηρίζεται πλέον επίσημα ως σοβαρή και η αποκλειστική ευθύνη για τις ζωές τους βρίσκεται στα χέρια του Υπουργού Εσωτερικών, Σωκράτη Χάσικου, και του Κυπριακού κράτους .

Τα σύνορα δεν χωρίζουν τους λαούς, αλλά πλούσιους και φτωχούς

Αλληλέγγυοι/ες με τον Αγώνα των Δύο Απάτριδων Προσφύγων και Απεργών Πείνας

Λευκωσία, Σάββατο, 27 Ιουνίου 2015

Σημειώσεις:

[1] Ιερωνύμου Μάριος, Ιατρός – Λευκωσία, Παρασκευή, 26 Ιουνίου 2015, «Ιατρικό ανακοινωθέν για τους Αμντούλ Αλ Σατάρ και Μαχμούτ Χασάν»

[2] Απεργοί Απάτριδες Κούρδοι Πρόσφυγες – Λευκωσία, Δευτέρα, 27 Απριλίου 2015, «Ανοικτή επιστολή προς Υπουργό Εσωτερικών, Σωκράτη Χάσικο: Στην Μεσόγειο δεν πεθαίνουν πρόσφυγες μόνο στη θάλασσα, αλλά και στη στεριά, μόνο που ο θάνατος αυτός είναι αργός και σιωπηρός»