Δεν προτίθεμαι να συμμετάσχω με κανέναν τρόπο στις όποιες μελλοντικές δραστηριότητες της Εθνικής Φρουράς, καθότι η συνείδησή μου και οι φιλοσοφικές και ηθικές μου πεποιθήσεις δεν μου επιτρέπουν με κανένα τρόπο να συμβάλω σε καμιά τυχόν μελλοντική πολεμική σύγκρουση στην Κύπρο ή οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Ως εκ τούτου δεν τίθεμαι στη διάθεση της Εθνικής Φρουράς για τους σκοπούς εκπλήρωσης εφεδρικής στρατιωτικής ή εναλλακτικής εφεδρικής στρατιωτικής υπηρεσίας και βάση της κείμενης νομοθεσίας αιτούμαι την αναγνώριση μου ως «αντιρρησία συνείδησης».
Στοιχεία ή/και δικαιολογητικά προς την υποστήριξη της αίτησης
Ολοκλήρωσα 26μηνη στρατιωτική θητεία την περίοδο Ιούλιος 1998 – Σεπτέμβριος 2000. Ακολούθως μετέβηκα για σπουδές στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σπούδασα σύγχρονη διεθνή ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και είχα την ευκαιρία να μελετήσω σειρά πολεμικών συγκρούσεων, εθνικών, περιφερειακών και παγκοσμίων, που διεξήχθησαν τους τελευταίους δυο αιώνες. Η εντατική αυτή ενασχόληση με τη σύγχρονη ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξε καθοριστική για την αντίληψη εκ μέρους μου της καταστροφικότητας των πολέμων για τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Επιπλέον, αντιλήφθηκα τις προϋποθέσεις πάνω στις οποίες βασίζεται η στρατολόγηση των πολιτών και η μετατροπή τους σε εργαλεία θανάτου. Συνειδητοποίησα, τέλος, τις ευθύνες που έχει ο κάθε πολίτης κάθε χώρας για την αποτροπή του πολέμου και την οικοδόμηση της ειρήνης.
Από τα τέλη του 2000, παράλληλα με το ξεκίνημα των σπουδών μου, ξεκίνησε και η ενεργή συμμετοχή μου σε διάφορα διεθνή αντιπολεμικά κινήματα, στο κίνημα επαναπροσέγγισης Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων για την επίτευξη της ειρήνης και της επανένωσης της Κύπρου και αργότερα και στο κίνημα για την αποστρατιωτικοποίηση της Κύπρου. Έχω αρθρογραφήσει δημόσια πολλές φορές τα τελευταία 15 χρόνια ενάντια στον πόλεμο και στους στρατούς γενικά, στη στράτευση και στην Εθνική Φρουρά και έχω συμμετάσχει σε πληθώρα εκδηλώσεων με αίτημα την κατάργηση όλων των κυπριακών στρατιωτικών δυνάμεων και την αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων, όπως γίνεται ξεκάθαρο από τα ενδεικτικά βιογραφικά στοιχεία που παρατίθενται στο τέλος του παρόντος εγγράφου.
Τάσσομαι ενάντια στη χρήση στρατιωτικής βίας γενικά, και ενάντια στη χρήση στρατιωτικής βίας στην Κύπρο ειδικότερα. Έχω δεκάδες στενούς φίλους και συνεργάτες και εκατοντάδες φίλους με τουρκοκυπριακή ή/και τουρκική καταγωγή και σε καμιά περίπτωση δεν προτίθεμαι να πολεμήσω εναντίον τους. Συναναστρέφομαι μαζί τους στην καθημερινότητά μου σε κοινωνικό και επαγγελματικό επίπεδο και μοιραζόμαστε κοινές αξίες, απόψεις και οράματα.
Εκφράζω την αντίθεσή μου στην εθνοτική σύγκρουση που μαίνεται στην Κύπρο από το 1963 και την αντίρρησή μου να μετέχω σε δομές που τη συντηρούν, την αναπαράγουν και την επιτείνουν. Είναι πεποίθησή μου ότι η Εθνική Φρουρά αποτελεί κοινοτικό στρατό των Ελληνοκυπρίων και, όπως και το αντίστοιχο τουρκοκυπριακό ένοπλο σχήμα, υπηρετεί τη συνέχιση της διαίρεσης της χώρας σε εθνοτική βάση. Περεταίρω, θεωρώ ότι η λειτουργία της Εθνικής Φρουράς παρέχει το δικαίωμα στην Τουρκία να επικαλείται την αναγκαιότητα της παρουσίας του στρατού της στην Κύπρο λόγω του κινδύνου για την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η Κύπρος να έχει τη θλιβερή πρωτιά ως μια από τις πιο στρατιωτικοποιημένες περιοχές του πλανήτη. Είμαι κάθετα αντίθετος σε οποιαδήποτε συμμετοχή μου στην παράταση της εθνοτικής αντιπαράθεσης, της διχοτόμησης και της συνέχισης της στρατιωτικοποίησης της χώρας από την οποία κατάγομαι και στην οποία ζω και εργάζομαι.
Η Εθνική Φρουρά, όπως κάθε οργανωμένος στρατός, βασίζεται στην καλλιέργεια της εθνικιστικής ιδεολογίας με όλες τις ρατσιστικές και σοβινιστικές της διαστάσεις, αναπαράγει έμφυλα, σεξιστικά και πατριαρχικά στερεότυπα και αντιλήψεις και προωθεί την εξάπλωση του αυταρχισμού στην κοινωνία. Επιπλέον, η Εθνική Φρουρά απορροφά ένα συγκριτικά τεράστιο ποσοστό του ΑΕΠ, από τα ψηλότερα στον κόσμο, δημόσιο χρήμα που κατασπαταλείται σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς και έξοδα συντήρησης και διατήρησης πολλών χιλιάδων μισθωτών, κληρωτών και έφεδρων στο στρατό, λεφτά τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν παραγωγικά και για σκοπούς κοινωνικής πρόνοιας ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες της κρίσης. Θεωρώ την Εθνική Φρουρά ένα θεσμό που βλάπτει την κυπριακή κοινωνία, την οποία υπηρετώ ως πολίτης και ως επιστήμονας.
Η υπηρεσία στον στρατό είναι εξ ορισμού η εξάσκηση για τον πόλεμο, δηλαδή η συστηματική προετοιμασία για συμμετοχή σε δολοφονίες. Αρνούμαι να συμμετέχω σε οποιαδήποτε προγράμματα εκπαίδευσης και ασκήσεων που στοχεύουν στη μετατροπή των ατόμων σε απάνθρωπες μηχανές που είναι διατεθειμένες να σκοτώσουν ή/και να βοηθήσουν αυτούς που είναι έτοιμοι να σκοτώσουν. Αρνούμαι να συμμετέχω σε οποιεσδήποτε στρατιωτικές παρεμβάσεις δύναται να προκύψουν από συμμαχίες ή/και διακρατικές ή πολυμερείς συμφωνίες της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και αλλού στον κόσμο.
Συνοψίζοντας, για λόγους συνείδησης και ηθικής, ιδεολογικής συνέπειας και φιλοσοφικής πεποίθησης δεν μπορώ να μετέχω σε στρατιωτικές δομές και δεν προτίθεμαι να εκπληρώσω καμιά εφεδρική στρατιωτική υπηρεσία. Δεν προτίθεμαι να πολεμήσω εναντίον κανενός ανθρώπου οποιασδήποτε εθνοτικής ή εθνικής καταγωγής.
Ολόκληρο το κείμενο της επιστολής – αίτησης, με τα βιογραφικά στοιχεία υποστήριξης στο ιστολόγιο https://nekatomata.blogspot.com.cy/2018/03/blog-post.html