«Όπως συμβαίνει πάντοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας, η κυρίαρχη ιστορία των από πάνω και των από μέσα αντιπαραβάλλεται με την “άλλη” ιστορία, των από κάτω και των απ’ έξω. Παράλληλα με την ιστορία της υποταγής και της καταπίεσης γράφεται και η ιστορία της κινητοποίησης και της αντίστασης. Ταυτόχρονα με τη συνεχή εξέλιξη της εκμετάλλευσης και της καταστροφής αναδύεται από τον πάτο της ταξικής διαστρωμάτωσης και το περιθώριο του εξουσιαστικού συστήματος, η ιστορία της δικαιοσύνης, της ισότητας και της ελευθερίας, της αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας και της αυτονομίας.
Αυτή, η “άλλη” ιστορία, των από κάτω και των απ’ έξω, μπορεί να ακολουθεί υπόγεια διαδρομή, αλλά σίγουρα δεν είναι ανύπαρκτη. Μπορεί να μην εμφανίζεται στα έγχρωμα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και τα κεντρικά δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών σταθμών, αλλά σίγουρα αναδύεται από τα έγκατα της γης, εκεί όπου βρίσκεται το μαγκανοπήγαδο της παραγωγής και της κατανάλωσης, παρεμποδίζοντας τη λειτουργία του και αμφισβητώντας την ηγεμονία του. Στα αποκεφαλισμένα βουνά και τα αποψιλωμένα δάση της Βορειοανατολικής Χαλκιδικής, στην περιοχή των Σκουριών, δεν γράφεται μόνο η ιστορία των πλούσιων, των κυρίαρχων και των καταπιεστών, γράφεται επίσης η ιστορία των φτωχών, των αδύναμων και των καταπιεζόμενων.
Σ’ αυτήν την “άλλη” ιστορία ανήκουν και οι δικοί μας αγώνες. Στο πλάι αυτών των απλών ανθρώπων και των απόμακρων κοινοτήτων στεκόμαστε και εμείς, ως ένα μικρό, αλλά ενεργό κομμάτι των αντικαπιταλιστικών και αντιεξουσιαστικών κινημάτων σ’ ολόκληρο τον κόσμο, τα οποία επέλεξαν να αναλάβουν δράση και να επιδείξουν την αλληλεγγύη τους με τον αγώνα για την προστασία της περιοχής των Σκουριών στη Βορειοανατολική Χαλκιδική».
Ανακοίνωση Συσπείρωσης Ατάκτων
Σάββατο, 9 Νοεμβρίου 2013
Παγκόσμια Ημέρα Δράσης Ενάντια στην Εξόρυξη Χρυσού στη Χαλκιδική
Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από την Παγκόσμια Ημέρα Δράσης Ενάντια στην Εξόρυξη Χρυσού στη Χαλκιδική [1], όταν αποφασίσαμε να συστρατευτούμε στον αγώνα του τοπικού οικολογικού και κοινωνικού κινήματος, ενάντια στα σχέδια της πολυεθνικής επιχείρησης Ελντοράντο – Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. και τις πολιτικές των μνημονιακών κυβερνήσεων του ελληνικού κράτους.
Για εμάς, η απόφαση αυτή δεν περιοριζόταν σε μια απλή διακήρυξη ή μία συμβολική δράση. Στηριζόταν στη βαθιά επίγνωση ότι οι αγώνες δεν κερδίζονται ούτε με μεγάλα λόγια και επικοινωνιακά τεχνάσματα, ούτε μέσω της αντιπροσώπευσης, της ανάθεσης και του κυβερνητισμού.
Δεν εκπλαγήκαμε λοιπόν από το γεγονός ότι κανένα κόμμα, καμία κυβέρνηση και κανένας θεσμός δεν σταμάτησε την Ελντοράντο στις Σκουριές και δεν προστάτευσε τον Κάκαβο από την εξόρυξη. Η ιστορική εμπειρία δείχνει ξεκάθαρα πλέον ότι οι πολιτικές τόσο της φιλελεύθερης και συντηρητικής δεξιάς, όσο και της σοσιαλδημοκρατικής και ρεφορμιστικής αριστεράς, υποτάσσονται στις επιταγές των ελίτ και του κεφαλαίου μόλις βρεθούν σε κυβερνητικό θώκο.
Εκπλαγήκαμε όμως ευχάριστα από τους κατοίκους και τις κοινότητες που επέλεξαν στην πλειοψηφία τους να διεξάγουν τον αγώνα για διάσωση του δάσους των Σκουριών αυτοοργανωμένα, αδιαμεσολάβητα και δυναμικά. Αυτή τους η στάση είναι που κρατά την υπόθεση Σκουριές ζωντανή και είναι αυτή που δίνει και σε μας ελπίδα για μια άλλη κοινωνία.
Με αυτές τις σκέψεις, επιλέξαμε να συμβάλουμε στην ανάδειξη της “άλλης” ιστορίας, αυτής των από κάτω και των απ’ έξω. Μαζί με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες μας στο διεθνές δίκτυο Beyond Europe – μία αντιεξουσιαστική πλατφόρμα ενάντια στον καπιταλισμό [2] – οργανώσαμε τη διεθνή κατασκήνωση από τις 18 μέχρι τις 25 Αυγούστου 2015, στην οποία άνθρωποι από όλη την Ευρώπη είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν από πρώτο χέρι τι ακριβώς συμβαίνει στις Σκουριές, αλλά και να μεταφέρουν τις δικές τους εμπειρίες από άλλους τοπικούς αγώνες, για τα κοινά και την αποανάπτυξη, την αυτοοργάνωση και την αυτοδιαχείριση, τα κινήματα και την (αντ-)εξουσία.
Ο αγώνας στις Σκουριές συνεχίζεται και εμείς θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στο πλάι του τοπικού οικολογικού και κοινωνικού κινήματος. Ασχέτως της κρατικής καταστολής, της αστυνομικής βίας και του χημικού πολέμου [3] · των ξυλοδαρμών διαδηλωτών/τριών, των προσαγωγών ακτιβιστών/στριών και των επιθέσεων εναντίον συνδικαλιστών/ριών [4] · ασχέτως των κυβερνητικών αναβολών, των διοικητικών αναστολών [5] και των δικαστικών επιβολών [6] · και σίγουρα ασχέτως των επενδυτικών σχεδίων της Ελντοράντο που νόμισε ότι κάνει κουμάντο στην περιοχή [7].
Από τη δική μας κοσμογωνιά, στέλνουμε τους συντροφικούς μας χαιρετισμούς και εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στις Συνελεύσεις Νεολαίας και τις Επιτροπές Αγώνα των Κοινοτήτων Ιερισσού, Νέων Ρόδων, Ουρανούπολης και Μεγάλης Παναγιάς [8], οι οποίες μας φιλοξένησαν και μας ενέπνευσαν.
Δεν υποχωρούμε και δεν συμβιβαζόμαστε, προχωρούμε και αγωνιζόμαστε!
Καμία εξόρυξη χρυσού, ποτέ και πουθενά!
Θέλουμε τα δάση, τη γη και το νερό κι όχι έναν τάφο φτιαγμένο από χρυσό!
Συσπείρωση Ατάκτων – Λευκωσία, Κύπρος – Σάββατο, 5 Σεπτεμβρίου 2015
[1] Συσπείρωση Ατάκτων, Σάββατο, 9 Νοεμβρίου 2013, «Αντίσταση στις βιομηχανίες εξόρυξης ορυκτών πόρων: Αγώνας για τη γη και την ελευθερία, αγώνας για δικαιοσύνη και αυτονομία»
[2] Beyond Europe: About us
[3] Beyond Europe, Press release, 4/8/2015, Ierissos, “No gold, no masters”
[4] Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, Τρίτη, 25 Αυγούστου 2015, «Ανακοίνωση της Επιτροπής Νεολαίας Ιερισσού, Νέων Ρόδων και Ουρανούπολης για τις Σκουριές»
[5] Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, Τετάρτη, 26 Αυγούστου 2015, «Ο Υπουργός ΠΑΠΕΝ και οι συνεχιζόμενες παρανομίες της Ελληνικός Χρυσός»
[6] Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, Παρασκευή, 28 Αυγούστου 2015, «Σκουριές: Περί ΣτΕ, «νομιμότητας», αναστολών και υποκρισίας. Οι μάσκες πέφτουν (έγγραφα)»
[7] Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, Τετάρτη, 19 Αυγούστου 2015, «Πορεία στον Κάκαβο, 23 Αυγούστου: “Από τα τσακάλια δεν γλιτώνεις με ευχές και παρακάλια”»
[8] Beyond Europe, Νεολαία Ιερισσού, Επιτροπή Αγώνα Μεγάλης Παναγιάς, Δευτέρα, 24 Αυγούστου 2015, «Όχι στην εξόρυξη χρυσού: Ούτε στη Χαλκιδική, ούτε πουθενά – Αγώνας για τη γη και την ελευθερία»