Αναρχία, αναρχοφεμινισμός, BDSM τζιαι μάγισσες

ή μια κουίαρ,αναρχοφεμινίστρια, μαζοχίστρια/υποτακτική μάγισσα διεκδικεί χώρο ύπαρξης τζιαι απαντά σε διάφορες αξιώσεις που ακούει συχνά

Επειδή το φεστιβάλ «Φύλα και εξουσία» γίνεται τα τελευταία 2 χρόνια με τούντον τίτλο τζιαι εν ένα φεστιβάλ που τον αντιεξουσιαστικό χώρο που μια φεμινιστική τζιαι κουίαρ οπτική. Τζιαι επειδή συνηθίζουμε να μιλούμε για την εξουσία ως το απόλυτο κακό, που το οποίο προσπαθούμε να απελευθερωθούμε. Νιώθω την ανάγκη να τεθεί το ερώτημα κατά πόσο η εξουσία εν πάντα κακή, πάντα μη φεμινιστική τζιαι πάντα καταπιεστική. Ή μήπως μπορεί τελικά η εξουσία να εν τζιαι απελευθερωτική; Επειδή εν ούλλα θέμα κκόντεξτ. Τζιαι επειδή εν καλά να συνειδητοποιούμε τις δομές εξουσίας, αλλά εν χρειάζεται τούτη η συνειδητοποίηση να μας περιορίζει την σεξουαλική/ερωτική ή όποια άλλη έκφραση, αλλιώς καταντά η ίδια καταπιεστική. Τζιαι επειδή μετά την συνειδητοποίηση, έρκεται τζιαι η απενεχοποίηση. Η απενεχοποίηση των επιθυμιών, των εμπειριών, της κάβλας. Α, ναι. Τζιαι επειδή επιμένουμε: το προσωπικό είναι πολιτικό! Τζιαι όταν το πολιτικό (ακόμα τζιαι που τον α/α/α χώρο) εισέρχεται στην προσωπική μας ζωή, συχνά κρίνει την τζιαι κατακρίνει την τζιαι προσπαθεί να την ελέγξει τζιαι να την αστνομεύσει. Με υποσχέσεις για απελευθέρωση. Αλλά τι γίνεται όταν η άσκηση εξουσίας εν αμοιβαία συναινετική τζιαι η εμπειρία της ήδη απελευθερωτική;

Συνηθισμένες ατάκες λοιπόν που ακούει μια αναρχοφεμινίστρια, μαζοχίστρια μάγισσα, εντός είτε του α/α/α χώρου είτε του BDSM χώρου είτε τζιαι αλλού:

«η αναρχία, ως ένα σύστημα κοινωνικής οργάνωσης που αποκλείει τις εξουσιαστικές δομές, περιλαμβάνει αναγκαστικά την ισοτιμία των φύλων τζιαι άρα, ο αναρχοφεμινισμός δεν μπορεί να έχει νόημα»

Ο αναρχισμός ιδανικά θα ήταν τούτο ακριβώς που λαλείτε. Στην πραγματικότητα, όμως, εν ζούμε σε κάποια ιδανική αναρχική κοινωνία, αλλά στις παρούσες πατριαρχικές κοινωνίες. Οι αναρχικ@ ζούμε σε τούντες ίδιες κοινωνίες τζιαι, δυστυχώς, πολλά άτομα τζιαι συλλογικότητες του α/α/α χώρου όι μόνο εν αυτοπροσδιορίζονται ως φεμινιστ@, αλλά (ανα)παράγουν σεξισμό – μισογυνισμό, τρανσφοβία, ομοφοβία, τόσο στον λόγο τους, όσο τζιαι στις πράξεις τους, τόσο σε κινηματικό όσο τζιαι σε προσωπικό επίπεδο. Καθημερινά, οι σύντροφ@ μας στον α/α/α χώρο τοποθετούνται ενάντια στον ταξικό διαχωρισμό τζιαι τον ρατσισμό, αλλά πολλά πιο σπάνια ενάντια στον σεξισμό. Πολλά συχνά μάλιστα εκφράζουν τζιαι οι ίδιοι σεξισμό. Όταν επισημαίνεις ως αναρχοφεμινίστρια την ανάγκη για πιο φεμινιστικές προσεγγίσεις τζιαι συνειδητή προσπάθεια για αποφυγή της κυρίαρχης σεξιστικής νοοτροπίας, αυτόματα θεωρούν σε «υπερβολική», χαρακτηρίζουν σε «ισοπεδωτική» τζιαι απαντούν σου πως ο σεξισμός δεν είναι θέμα στον αναρχισμό, γιατί σε μιαν αναρχική κοινωνία, ο σεξισμός θα επιλυθεί... αυτόματα! Για αυτόν τον λόγο, ως φεμινίστρια που τοποθετούμαι στον α/α/α χώρο, νιώθω την ανάγκη να τονίζεται η ταυτότητά μου τζιαι ως φεμινίστρια, εχτός που αναρχική.

«Το BDSM τζιαι ο αναρχισμός εν αντιφατικές μεταξύ τους έννοιες, αφού ο αναρχισμός επιδιώκει την κατάργηση κάθε μορφής εξουσίας, ενώ το BDSM βασίζεται σε σχέσεις εξουσίας»

Ο αναρχισμός επιδιώκει να θέσει ένα αντιεξουσιαστικό – αντι-ιεραρχικό πλαίσιο κοινωνικής οργάνωσης. Ο αναρχισμός αφορά τους τρόπους οργάνωσης μιας κοινωνίας. Το BDSM αφορά σεξουαλικές πρακτικές ή/τζιαι δυναμικές ερωτικών σχέσεων. Ο αναρχισμός διεκδικεί την κατάλυση των σχέσεων εξουσίας, οι οποίες αφορούν την ασυναίνετη άσκηση εξουσίας με σκοπό την καταπίεση. Το BDSM διεκδικεί τις κάβλες των επιθυμιών μας, η πραγμάτωση των οποίων βασίζεται τζιαι προϋποθέτει συναίνεση. @ υποτακτικ@ και @ κυρίαρχ@, @ σαδιστ@ τζιαι @ μαζοχιστ@, @ αφέντ@ τζιαι @ σκλάβ@ στα BDSM πλαίσια παίζουν ένα παιγνίδι εξουσίας ή/τζιαι βιώνουν μια σχέση συναινετικής εξουσίας. Κάθουνται μαζί ως ίσ@ τζιαι συζητούν τα όριά τους, θεσπίζουν τους κανόνες του παιχνιδιού/της σχέσης, διαπραγματεύονται τις λεπτομέρειές του/της τζιαι επαναδιαπραγματεύονται τα ίδια τους τα όρια. Η συναίνεση εν κεντρικό τζιαι αδιαπραγμάτευρο ζήτημα για όσ@ ασχολούνται συνειδητά με το BDSM – όι μόνο στη σεξουαλική του διάσταση, αλλά τζιαι στη θεωρητική. Αντίθετα, οι κοινωνικές ανισότητες, στην κατάργηση των οποίων στοχεύει ο αναρχισμός, βασίζουνται στην έλλειψη συναίνεσης. @ κυρίαρχ@ στα BDSM πλαίσια ασκεί την εξουσία που τ@ παραχωρεί @ υποτακτικ@. Εν επιβάλλει στ@ υποτακτικ@ την εξουσία τ@ a priori, αλλά η εξουσία τ@ εν υπό συνεχή διαπραγμάτευση από κοινού τζιαι κατά την επιβολή της στόχος τ@ κυριαρχ@ εν η κάβλα όι μόνο η δική τ@, αλλά τζιαι τ@ υποτακτικ@. Μετά που ένα BDSM session, έννοια τ@ σαδιστ@ εν η φροντίδα τ@ υποτακτικ@, τόσο σε σωματικό όσο τζιαι σε συναισθηματικό επίπεδο. Αντίθετα, η εξουσία των κυρίαρχων σε κοινωνικά πλαίσια, εν εμπλέκει συναίνεση, εν επιθυμεί διαπραγμάτευση, εν συζητείται, ή συμφωνείται. Τζιαι η επιβολή της αποσκοπεί στα συμφέροντα τ@ κυριαρχ@ χωρίς να εμπλέκει οποιαδήποτε έννοια ή φροντίδα για τζείν@ που καταπιέζει.

«Το BDSM τζιαι ο φεμινισμός εν αντιφατικές έννοιες, ιδιαίτερα αν είσαι φεμινίστρια τζιαι μαζοχίστρια/υποτακτική τζιαι ακόμα παραπάνω αν κάμνεις BDSM σεξ με άντρες κυρίαρχους, αφού ο φεμινισμός επιδιώκει την κατάργηση της έμφυλης εξουσίας, ενώ μια μαζοχίστρια/υποτακτική δέχεται την εξουσία του άντρα»

Εδώ ισχύει ό,τι τζιαι στην αμέσως προηγούμενη παράγραφο, αντικαθιστώντας απλά τον όρο «αναρχισμός» με τον όρο «φεμινισμός» τζιαι τον όρο «κοινωνικές ανισότητες» με τον όρο «έμφυλες ανισότητες». Μπορώ να είμαι τζιαι φεμινίστρια τζιαι μαζοχίστρια/υποτακτική, εφόσον ο πρώτος προσδιορισμός αφορά μια πολιτική μου ταυτότητα, ενώ ο δεύτερος μια σεξουαλική μου ταυτότητα. Μπορώ να είμαι τζιαι φεμινίστρια τζιαι μαζοχίστρια/υποτακτική, επειδή έχω απενεχοποιήσει τες επιθυμίες μου, έχω δουλέψει τα θέματά μου, έχω κάμει δουλειά με την εαυτή μου τζιαι έχω ξεπεράσει τα τραύματά μου που προηγούμενες κακοποιητικές σχέσεις τζιαι είμαι σε θέση να ξέρω τι θέλω τζιαι πως το θέλω, λειτουργώντας αυτενεργά κατά την παραχώρηση ή όι της συναίνεσής μου σε οποιοδήποτε σεξουαλικό παιχνίδι/σχέση.

Μέσα που το δικό μου προσωπικό βίωμα, το BDSM εν ένα σεξουαλικό παιχνίδι ή/τζιαι ένας τρόπος να βιώνω κάποιες προσωπικές μου σχέσεις. Ο μαζοχισμός τζιαι η υποταγή στες δικές μου τις σχέσεις εν αφορούν το σύνολο της ζωής μου, αλλά μπορούν να αφορούν το σεξ που κάμνω ή/τζιαι το πλαίσιο μιας σχέσης μου. Αρέσκει μου να παίζω με τα όριά μου όσον αφορά τον πόνο τζιαι την υποταγή, στο σεξ τζιαι σε κάποιες σχέσεις μου με άτομα που επιλέγω τζιαι εμπιστεύομαι τζιαι θέλω να τους παραχωρώ τον έλεγχο. Γνωρίζω, κατανοώ τζιαι σέβομαι ότι τούτο εν εν το βίωμα ούλλων όσων ασχολούνται με BDSM τζιαι ότι για κάποι@ η υποταγή τζιαι η κυριαρχία εν τρόπος ζωής τζιαι καθορίζει το σύνολο μιας σχέσης τους με προεκτάσεις σε ούλλην την υπόλοιπη ζωή τους. Εν το θεωρώ ασυμβίβαστο με τον φεμινισμό ή τον αναρχισμό, εφόσον ούλλα τα εμπλεκόμενα μέρη συναινούν τζιαι η συναίνεσή τους εν συνεχής, ενημερωμένη, συνειδητή τζιαι δηλώνεται αυτενεργά. Τελικά, όποια μορφή τζιαι αν έσσιει μια BDSM σχέση, ούλλα τα εμπλεκόμενα μέρη έχουμε την επιλογή να δώσουμε ή όι, την συναίνεσή μας, ή να την αποσύρουμε ή όι οποιαδήποτε στιγμή. Όπως έχουμε την επιλογή να συνεχίσουμε ή να τερματίσουμε την εν λόγω σχέση, να διαπραγματευτούμε, να (επανα)ορίσουμε, ή να ξεπεράσουμε τα όριά μας.

Ο φεμινισμός μου εν βασίζεται σε κάποια φεμινιστική βίβλο, ούτε ασπάζομαι τα αναρχόμετρα που κυκλοφορούν. Ως αναρχοφεμινίστρια, υπερασπίζομαι το δικαίωμα του κάθε ατόμου στην ισότητα, στον αυτοπροσδιορισμό, στην αυτενέργεια, στην επιλογή. Ο διαθεματικός/τριτοκυματικός φεμινισμός εν προσπαθεί να χωρέσει τ@ ανθρώπ@ τζιαι τις επιθυμίες τους σε κουτάκια. Εν θεωρεί ότι για να είναι κάποια «σωστή» φεμινίστρια ή ελεύθερη γυναίκα πρέπει να μεν κάμνει αποτρίχωση, να μεν φορά μίνι ή ξώπλατα ή βαθιά ντεκολτέ, να μεν φορά μαντίλα ή μπούρκα, να μεν ένει νοικοκυρά, να μεν υποτάσσεται σε κανέναν άντρα, ακόμα τζιαι όταν το επιθυμεί η ίδια. Ο διαθεματικός φεμινισμός διεκδικεί το δικαίωμα για το κάθε άτομο να αποφασίζει το ίδιο για τ@ εαυτ@ τ@. Εν κρίνει τες προσωπικές επιλογές των ατόμων, αλλά τες δομές εξουσίας που καταπιέζουν οποιοδήποτε άτομο χωρίς τη συναίνεσή του.

«Μάγισσα; Χαχα! Πιστέφκεις σε υπερφυσικές δυνάμεις δηλαδή;»

Χιντ: τις μάγισσες εκρούζαν τες, ουσιαστικά επειδή ήταν γυναίκες τζιαι ετολμούσαν να δρουν ενάντια στις νόρμες για το πως πρέπει να είναι οι γυναίκες. Σε μιαν κοινωνία που οι έμφυλοι ρόλοι παραμένουν διαχωρισμένοι τζιαι κοινωνικά προδιαγεγραμμένοι, σε μιαν κοινωνία που χαρακτηρίζουμαι συχνά «επιθετική» επειδή μιλώ τζιαι εκφράζω τες απόψεις μου ως γυναίκα, σε μιαν κοινωνία που θεωρούμαι «πουτάνα» επειδή οι σεξουαλικοί μου σύντροφοι εν παραπάνω που το κοινωνικά επιτρεπτό όριο για μια γυναίκα τζιαι επειδή οι πουτάνες εν ποινικοποιημένες τόσο νομικά όσο τζιαι κοινωνικά, σε μιαν κοινωνία που μου αρνείται το δικαίωμα της αυτενέργειας, του ελέγχου μου στο σώμα μου, του αυτοπροσδιορισμού, του καθορισμού των επιθυμιών μου που εμένα την ίδια τζιαι του ελέγχου μου στην συναίνεσή μου, αγκαλιάζω την ταυτότητα της μάγισσας (που συχνά μου την προσάπτουν σαν κατηγορία) τζιαι διεκδικώ να είμαι η μάγισσα που είμαι.

Για εμένα διεκδίκηση ένει τζιαι η ορατότητα της bdsm κοινότητας. Γιατί θέλω να μεν κομπλάρω να μιλήσω με οποι@δήποτε για τούντην πτυχή του σεξ που κάμνω. Γιατί θέλω να μπορώ να προσφωνώ τ@ Κύρι@ μου έτσι («Κύρι@ μου»), όπου τζιαι αν είμαστε. Γιατί θεωρώ ότι το σεξ εν ένει ιδιωτική υπόθεση μόνο. Γιατί θέλω να μεν διστάζω να κυκλοφορώ τζιαι να φαίνουνται τα σημάθκια στο σώμα μου, τα οποία αγαπώ. Γιατί θέλω να μεν θεωρείται δεδομένο ότι άμαν έχω σημάθκια είμαι «θύμα οικογενειακής βίας». Δυστυχώς, ζώντας στις παρούσες κοινωνίες, τόσο λόγω της πραγματικότητας της έμφυλής βίας όσο τζιαι λόγω της καταπίεσης της μη κανονικής σεξουαλικότητας, κάθε φορά που κυκλοφορώ αφήνοντας τα σημάθκια μου σε κοινή θέα, ρισκάρω είτε τον οίκτο των άλλων είτε κάποιαν επέμβαση «σωτηρίας» μου ως «θύμα» (έμφυλης) βίας. Για τούντους λόγους, διεκδικώ την ορατότητα της ταυτότητάς μου ως κουίαρ, αναρχοφεμινίστρια, μαζοχίστρια/υποτακτική μάγισσα τζιαι τονίζω τον καθολικό κανόνα, που εν η ύπαρξη συναίνεσης που ούλλα τα άτομα που συμμετέχουν σε μια σχέση/ένα σέσσιον. Τζιαι η συναίνεση πρέπει πάντα να φροντίζουμε να είναι συνεχής, ενημερωμένη, συνειδητή τζιαι να δηλώνεται αυτενεργά.

Οπότε, ναι, είμαι μια κουίαρ, αναρχοφεμινίστρια, μαζοχίστρια/υποτακτική μάγισσα τζιαι είμαι καλά! Τζιαι διεκδικώ χώρο τζιαι τρόπους να υπάρχω χωρίς να πρέπει να δικαιολογηθώ για όσα είμαι, όσα πιστεύω, όσα κάμνω τζιαι όσα με καβλώνουν.